Deze zondag heb ik mezelf eerst maar eens getrakteerd op een uitgebreid ontbijt in een goed hotel. In het parochiehuis was helemaal niks te doen en ik had geen zin om zelf brood te kopen en dat dan op dat karige kamertje op te peuzelen. Af en toe moet je een beetje lief zijn voor jezelf. Na het ontbijt voel ik me duidelijk beter en ga ik welgemoed op stap. Nog wel wat onzeker over de vraag hoe mijn teen het zal houden, maar dat valt alleszins mee. De stad ben ik nu wel snel uit. Eerst door een park, langs een kanaaltje waar het stikt van de joggers en dan sta je al gauw in de velden. Na een uurtje zie ik voor me een aantal gedaanten opduiken. Aan de vorm te zien zijn het pelgrims. Ze dragen tenminste rugzakken en ik meen ook stokken te zien. Zou ik Charlotte en Maurice toch weer ingehaald hebben? Kan bijna niet. Dichterbij gekomen blijken het vier Belgische vrouwen te zijn. Twee van hen, Margreet en Mirjam, zijn op weg naar Santiago en de twee anderen zijn een paar dagen op bezoek om een stukje mee te lopen. Ik herinner me ze als eens eerder gezien te hebben in Dinant bij de abdij van Leffe. Onmiddellijk krijg ik lekkere belgische pralines van ze aangeboden en van als vanzelf lopen we samen op. Heerlijk om na vijf dagen alleen weer mensen tegen te komen. Niet dat ik het alleen zijn erg vind, maar vijf dagen is wel lang als je geen geen vreemde oude man wilt worden. Binnen no time worden de bekende onderwerpen behandeld en gaat het over de route, de overnachtingsplekken, andere pelgrims die we zijn tegengekomen en vooral natuurlijk over voetproblemen, want niets is zo fijn als gemeenschappelijk lijden. Na een aantal kilometers samen, gaan we toch weer ieder ons weegs voorlopig, omdat zij in een andere plaats zullen overnachten omdat in de Chambre d'Hote die ik heb geboekt geen plaats meer was. De route is prachtig, door doodstille bossen en langs leuke beekjes; wel een beetje drassig maar ach. Tegen de avond kom in aan op mijn overnachtingsadres, dat het hoogste dorp van de l'Aube blijkt te zijn. De uitbaatster ontvangt me allerhartelijkst en ik krijg een klein huisje achter in de tuin, helemaal voor mezelf. Prima na een lange dag. Lekker bed, goeie douche en voor het eerst kijk ik weer eens TV. De mevrouw van het huis komt 's avonds een uitgebreide maaltijd brengen en direct nadat ik die op heb val ik in slaap.
's Morgens ben ik al weer vroeg op pad, omdat ik een flink stuk wil lopen en op tijd wil aankomen en dan tijd wil hebben om aan dit blog te werken. Sinds Troyes is er nergens internet en zelfs de mobiele telefoon werkt de meeste tijd niet in dit deel van Frankrijk. Eigenlijk verbaast me dat niet, want de dorpen zijn hier allemaal doodstil. Een enkele blaffende hond, een tractor die voorbij komt, maar weinig leven en al helemaal geen voorzieningen zoals winkels. Je ziet hier echt de ontvolking van het platteland. Dat wordt nog extra bevorderd door de Franse neiging om op een aantal plekken vreselijk lelijke weidewinkels neer te plempen. Daardoor overleven de locale middenstanders niet en trekken nog meer mensen weg.
Als ik in de middag aankom bij mijn volgende adres, blijkt dit een erg chique B&B te zijn met eigen opgang, heerlijke pullman bedden en een designbadkamer. Erg smaakvol en mooi. Verder is er in het grote dorp helemaal niets, behalve dan aan de rand de al eerder genoemde weidewinkels en een vage pizzeria, waar ik overigens 's avonds een prima pizza eet aan een formica tafel, terwijl buiten de vrachtwagencombinaties voorbij denderen. Dat is hier echt een plaag. Door de intensieve landbouw is er veel zwaar verkeer en rondwegen kennen ze bijna niet.
Na de pizza met koude rode wijn werk ik nog wat aan mijn mail en blog en duik dan al weer vroeg onder de wol. Morgen wil ik op tijd vertrekken om nog wat aan mijn middag te hebben in Chablis, waar ik zal overnachten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten