Jos pikt me die middag op met zijn ouwe Mercedes en samen rijden we naar zijn boerderij in
Grand Champs. Hoewel ik hem alleen nog maar telefonisch heb gesproken toen ik bij hem reserveerde, merk ik meteen dat Jos een bijzonder mens is. Heel intens en uitgesproken. Als we op de boerderij aankomen zegt hij dat zijn huis nu mijn huis is en dat ik van alles gebruik kan maken wat er is. Jos wil helemaal autonoom leven en zo min mogelijk gebruik maken van de 'grote' economie en er zeker niet afhankelijk van zijn. Hij verbouwt zijn eigen groenten, en heeft verschillende schaapskuddes, kippen, katten en honden en een grote hoeveelheid land en bos. Hij woont hier al 19 jaar sinds hij uit Nederland vertrokken is. Daar kon hij zijn draai niet meer vinden en hij heeft hier samen met zijn vrouw een nieuw bestaan opgebouwd. Toen dat een aantal jaren geleden zo'n beetje gelukt was, is zijn vrouw verongelukt. Toch is Jos gebleven en hij verdeelt zijn tijd tussen de boerderij, het runnen van de chambre d' hôte en het uitvoeren van verbouwingen voor mensen, want Jos zijn verleden ligt in de bouw. De boerderij heeft een heel prettige sfeer en boven zijn meerdere kamers voor gasten. Vandaag ben ik niet alleen, want er zijn meer gasten. Thijs, Freddy en Math, alledrie ook pelgrims, zijn hier voor de tweede dag. Ze hebben vandaag de etappe gelopen die ik morgen ga lopen en Jos heeft hen bij het eindpunt daarvan weer opgehaald. Een heel handige oplossing die ik meteen besluit ook te kiezen, want verderop zijn geen goede overnachtingsmogelijkheden. Omdat ik twee dagen blijf installeer ik me eens goed en er is ook wat meer tijd om te praten met elkaar, want morgen wordt geen zware dag. Al is het alleen al omdat ik mijn bepakking thuis kan laten; 's avonds ben ik immers weer terug. Er komen bier, wijn en nootjes op tafel en al snel zijn we diep in gesprek. Mooi om te horen wat de beweegredenen van een ieder zijn om deze tocht te maken. We zijn een heel verschillend groepje mensen, voor wat betreft achtergrond en leeftijd, maar dat is geen bezwaar want het gesprek verloopt heel natuurlijk. Ondertussen blijkt Jos een uitstekende gastheer want hij verzorgt ons steeds prima en we hoeven niks te doen. Dat weerhoudt hem er overigens niet van om mee te praten en alles wat ter tafel komt te voorzien van uitgesproken commentaar op de huidige maatschappij. Jos heeft duidelijk niet veel op met de kapitalistische maatschappij en is ervan overtuigd dat de wereld bestuurd wordt door een klein aantal families en machtshebbers als vertegenwoordigers van het grootkapitaal. Deze overtuiging heeft hij niet zomaar, want in het gesprek blijkt dat hij hier veel over gelezen heeft en ook studie van heeft gemaakt. Hij beseft dat hij hier niet tegenop kan en heeft de consequentie getrokken, door zijn eigen leven te leiden, los van dit systeem.
's Avonds komt er een prima maaltijd op tafel en wordt er nog lang doorgepraat. Jos zorgt ervoor dat de glazen gevuld blijven en dat alle bedden keurig zijn opgemaakt en de afwas ook wordt gedaan.
De volgende morgen brengt Jos onze hele groep weg. Ik wordt in Wasigny uit de auto gezet voor mijn etappe naar Chateau Porcien en de anderen gaan daar per auto heen voor hun volgende stuk.
Het lopen gaat snel en tegen lunchtijd arriveer ik al. Er is waarachtig een bar/restaurant en ik besluit wat te eten voor ik Jos bel om me weer op te halen. Nou eigenlijk dus een hele maaltijd, want in Frankrijk wordt 's middags uitgebreid warm gegeten en zo krijg ik voor 17 euro een vier gangen lunch inclusief wijn voorgezet. Heerlijk na zo'n stevige wandeling. Als Jos me weer komt halen ben ik wel een beetje rozig en besluit eerst maar eens een dutje te doen.
Vandaag zijn we met zijn tweeën en zijn er geen andere gasten, zodat er meer gelegenheid is om door te praten. Hoe langer ik met Jos praat, hoe interessanter hij wordt en hoe meer respect ik voor hem en zijn manier van leven krijg. Hij leeft van wat hij zelf verbouwt en vult dat aan met het hoogstnoodzakelijke. Zijn inkomsten haalt hij uit de verhuur van de kamers en het doen van klusjes en hierdoor kan hij eigenlijk goed leven. Hij is technisch ook heel handig, zodat hij zijn auto grotendeels zelf kan onderhouden en ook aan zijn grote hobby, het verzamelen en opknappen van oude motoren kan werken.
De volgende morgen brengt Jos me na het ontbijt weer naar het startpunt van mijn etappe voor vandaag. Ik kijk terug op twee mooie dagen en de ontmoeting met een bijzonder mens. Die enerzijds heel boos is op deze wereld, maar een eigen manier gevonden heeft om daar mee om te gaan en tegelijkertijd een hele goede gastheer is die heel liefdevol voor zijn gasten zorgt. Ik heb in Jos een heel mooi mens ontmoet en bij het afscheid omhelzen we elkaar hartelijk en ga ik opgewekt op pad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten