Troyes; dag 31

Het parochiehuis van de broeders Marianisten ligt in Méry sur Seine aan de rivier de Seine. Dat is heer een vrij onbetekenend stroompje dat eigenlijk niet de naam van rivier mag hebben, maar meer een forse beek is. Heel anders dan in Parijs. Er vlak naast loopt een oud kanaal wat vroeger gebruikt werd voor de scheepvaart, maar nu een natuurgebied is met een mooi fiets/wandelpad aan de ene kant en een aan de andere kant een natuurpad. Het loopt tot aan Troyes, wat mijn doel is voor vandaag en ik ga dus alleen maar rechtuit. Het is een mooie wandeldag en hoewel het een rechte weg is, valt er genoeg te beleven. Links en rechts bos en gras en in het kanaal veel vissen en vogels. Er is flink geïnvesteerd om er iets van te maken. Om de zoveel kilometer een sluis die vroeger voor de scheepvaart werd gebruikt. Na een aantal uren flink doorstappen eindigt het kanaal en kom ik in de voorsteden van Troyes. Het blijkt nog een hele tippel naar het centrum. En wat is het allemaal lelijk en chaotisch. Dat belooft wat. Het centrum van Troyes blijkt, als ik er eindelijk aankom, prachtig te zijn. Oude vakwerkhuizen in allerlei kleuren, geel, bruin en roze. Het ziet er oeroud uit. Helaas is er lang niet overal gerestaureerd, waardoor er geen samenhangend geheel is ontstaan. Ziet eruit als een gemiste kans, want het zou volgens mij een toeristische topper kunnen zijn met wat aandacht en beleid. Er valt buiten de architectuur in de stad zelf nu overigens niet zoveel te beleven. Wel veel bijzondere en mooie kerken en oude huizen.
Ik slaap vannacht weer in een parochiehuis van de kerk, maar het wordt me niet duidelijk door wie het nou echt geëxploiteerd wordt. De kamer is in elk geval goed en goedkoop. Al met al valt het me een beetje tegen, maar misschien komt dat ook omdat het miezert en dat draagt niet bij aan de stemming