Dit weekend komt Jack weer even langs. Leuk, dat dat nu nog kan, maar ook handig, want hij brengt alles mee wat ik ben vergeten of nodig heb. Ook neemt hij overbodige dingen mee terug. Vanuit Dinant loop ik verder langs de Maas. Het pad loopt door weiden, maar ook over rotsen en langs klimwanden. Overal zie je instructieborden en ook restanten van kampeerders zoals vuurplaatsen. Ik passeer een jongen die net een enorme vis heeft gevangen van minstens een meter. Hij is bezig zichzelf met de vis in de hand vast te leggen op de camera. Hij is goed voorbereid want de camera staat op een statief en hij heeft de afstandsbediening in de broekzak. Nu wordt me duidelijk hoe al die vissersplaatjes worden gemaakt. Maar het moet gezegd, de vis is indrukwekkend. Hier langs de Maas staan leuke villa's die volgens mij vooral als buitenhuis worden gebruikt. Om de zoveel kilometer passeer je een stuw met een sluis die de rivier in toom moet houden. Na een paar uur ga je ongemerkt de Franse grens over en ben je al snel in Givet. De entree is weinig spectaculair en wordt gekenmerkt door veel oude troep en vervallen fabrieken. Gelukkig valt het in het centrum wel mee en is er een aardige oude stad met weer een vesting erboven, net als in Dinant. Mijn hotel is wat buiten het centrum naast zo' n vreselijk typisch Frans winkelcentrum met weidewinkels. Allemaal even treurig en goedkoop. Zo help je de dorpswinkels wel naar de filistijnen. Het hotel is een moderne doos, waar alles is geautomatiseerd. Om binnen te komen moet je een code intoetsen en dan krijg je weer een andere code, waarmee je je kamerdeur kunt openen. De kamer is klein, maar wel erg functioneel. Een soort moderne kloostercel. Een tafel, een bed, douchekast en toilet. Dat is het zo ongeveer. Alles werkt goed, zodat het eigenlijk best uit te houden is.
Jack verschijnt al heel snel en ' s avonds eten we lekker in het centrum en de volgende dag hebben we met onze oude buren Rian en Peter Jan afgesproken in DInant. Ze zijn op weg naar hun huis in Frankrijk en willen graag met ons lunchen. We zijn vroeg en besluiten eerst nog naar de burcht te gaan boven de stad. Met een kabelbaantje kun je daar makkelijk komen. Maar eerst nog even terug naar het hotel waar ik twee dagen geleden verbleef, want ik ben daar mijn bril kwijtgeraakt. Helaas is ie nog niet gevonden. Balen dus en vanaf nu dus alleen de zonnebril op sterkte of mijn lenzen in doen. We krijgen een groepsrondleiding van een oude man, die nauwelijks is te verstaan, maar het is best leuk om te zien hoe het daar vroeger aan toe ging. Nou het waren toen al geen lieverdjes. Zo liet Karel de Stoute 800 koperslagers twee aan twee aan elkaar gebonden in de Maas gooien om de economie van de opstandige stad te verwoesten.
Na een gezellige lunch met Peter Jan en Rian zijn we naar Han gereden om eindelijk een bezoek te brengen aan de beroemde grotten. Die grotten waren vroeger toen ik klein was zo ongeveer de bekendste toeristische attractie in België en nu we er zo dichtbij zijn, wil ik ze zien ook. Het blijkt een schot in de roos. We kunnen vrijwel meteen mee met de eerstvolgende rondleiding. Je wordt eerst met een treintje naar de ingang van de grotten gebracht en vervolgens worden de bokken van de schapen gescheiden. Frans sprekenden links en Nederlands sprekenden rechts.
De groten zijn buitengewoon mooi en interessant. Veel mooier en leuker dan we hebben gedacht. Het is een hele lange rondleiding en je ziet heel veel verschillende dingen. We zijn echt onder de indruk en heel tevreden dat we zijn gegaan. Het enige minpuntje is, dat de gids wel heel erg duidelijk om een fooi vraagt aan het eind en voor wie het dan nog niet begrepen heeft, staat er ook nog een bord waarop staat dat je de gids vooral niet moet vergeten. Terug in Givet blijken alle restaurants vol te zitten en zijn we veroordeeld tot de MacDonalds bij het hotel. Gelukkig hebben we nog een flesje wijn op de kamer staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten