Door Navarra

Vanuit Pamplona lopen Gerd en ik de volgende morgen verder Navarra in. De stad is vergeven van de   routeaanwijzingen voor de pelgrims, maar als we toch nog een verkeerde afslag dreigen te nemen worden we onmiddellijk door een lokalo tot de orde geroepen en de goede richting in gedirigeerd. Het is natuurlijk weer mooi weer en we lopen al pratend langzaam omhoog de heuvels van Navarra in. Het is vruchtbaar land hier. Veel wijnbouw en ook olijven en koren. Langs de route staan of rijden verschillende combines die bezig zijn het koren te oogsten. Voor ons heel vroeg, maar hier blijkbaar normaal. Onderweg passeren we verschillende dorpen waar we kunnen pauzeren voor koffie of een broodje. Vandaag is al weer Gerd zijn laatste wandeldag. Wat gaat zo'n week snel zeg. Wel jammer dat het al weer bijna voorbij is. Zo tegen de middag komen we in Puente la Reina aan (brug van de koningin). Een mooi middeleeuws dorp aan de rivier met natuurlijk de Koninginnebrug. We zakken neer op het terras voor ons hotel dat in de smalle hoofdstraat ligt en gaan aan de tapa's. Al snel komen ook Henk en Roelien en Mike aan en dus komen er meer tapa's. Omdat we zo vroeg zijn is er genoeg tijd om het dorp te bekijken en wat boodschappen te doen. Maar eerst brengen we Gerd naar de bus terug naar Pamplona vanwaar hij morgen zal terugreizen naar Nederland. Na het afscheid lopen Henk en ik het dorp in en bekijken de brug, die inderdaad mooi is. 's Avonds eten we met zijn vieren in het hotel en gaan dan weer vroeg onder de wol, want morgen gaan we weer vroeg verder richting Estella.

Na het ontbijt gaan we alle vier in los vaste formatie op pad. Dat loopt het lekkerst, want dan je je eigen tempo lopen en er zijn hier genoeg dorpjes en barretjes waar je elkaar weer tegenkomt. Henk zit in de turbostand dus die is al snel uit het zicht en na een poosje alleen gelopen te hebben, sluit ik aan bij een Italiaanse jongen die met zijn vader op pad is. Hij is pas zestien, maar loopt als een kievit. Hij moest van zijn moeder met zijn vader mee, want zij wilde niet dat hij alleen ging. Geen overbodige luxe, want Pa loopt niet bepaald gemakkelijk. Ik moet echt moeite doen om hem bij te houden, zo snel gaat hij, maar het schiet wel lekker op. Als hij in het volgende dorp besluit op zijn vader te wachten zie ik in de verte Henk al weer voor me, dus dan hebben we echt snel gelopen. Even een sprintje trekken en dan heb ik hem ingehaald en samen lopen we het laatste stukje. Even snel douchen en omkleden in het hotel en dan naar het busstation waar we een herhaling krijgen van de afscheidsscene van gisteren. Op het terras bij het busstation van Estella hebben we afgesproken met Mike en Roelien en met zijn vieren drinken we een biertje en eten nog wat. Voor we het weten is de tijd om en komt de bus voorrijden. En daar gaat ook Henk weer richting Pamplona en Nederland. Zijn drie weken wandelen van dit jaar zitten er weer op. Als hij vertrokken is ga ik terug naar het hotel om aan mijn blog te werken en wat te rusten. 's Avonds nog even wat eten in het dorp en dan lekker

pitten