De afgelopen twee dagen heb ik echt heerlijk gelopen. Het is prachtig weer, niet te warm met af en toe wat wolken. Vooral als je 's morgens vroeg vertrekt is dat fijn want dan is het nog lekker fris. Het landschap hier in Navarra is ook heel mooi en afwisselend. Heuvelachtig met afwisselend olijfboomgaarden, wijngaarden en korenvelden; daarbij op de achtergrond nog hogere bergen. Omdat ik weer alleen loop heb ik er gisteren voor het eerst een muziekje bij opgezet. Meestal vind ik dat dat teveel afleidt van de omgeving, maar gisteren had ik er ineens zin in. Ontdekking! Muziek werkt als een turbo. En wel op verschillende manieren. Je gaat er sneller van lopen omdat je het ritme van de muziek opzoekt met je stappen. Ten tweede heeft het ook een turbo uitwerking op je stemming. De combinatie van de muziek en de omgeving maakt de beleving en je gevoelens sterker. Gisteren leidde dat tot hele melancholieke momenten (Adele) en vandaag juist tot een wat extatische stemming (Bach en Beethoven). Het kan natuurlijk ook zijn dat ik langzaamaan een bipolaire stoornis aan het ontwikkelen ben, maar in elk geval heb ik gisteren een record gelopen en was ik al om twaalf uur 'binnen' en vandaag zit ik al om half drie gedoucht en wel aan mijn bureau na dertig kilometer. Onderweg in Spanje passeer je elke keer wel een paar stadjes. Het gaat hier echt heel anders dan in Frankrijk. In elk dorp zijn verschillende herbergen en bar/restaurants waar je voor een appel en een ei koffie,broodjes en tapa's kunt krijgen. Daardoor is het minder noodzakelijk om zelf van alles mee te nemen en dat scheelt weer in gewicht. Wat je hier ook ziet zijn mobiele verkooppunten, waar mensen zelf brood, koek en frisdrank verkopen vanuit hun auto. Vanmorgen passeerde ik twee jongens die bovenop een berg allerlei lekkere boterhammen met eigen gemaakte jam aanboden en gekoelde drankjes. Je mocht zelf bepalen hoeveel je wilde betalen. Ze hadden een groot bord bij hun nering staan waarop stond dat de regering hun geen geld gaf en dat ze zo aan geld proberen te komen in plaats van te stelen. Toen ik even met ze praatte vertelden ze me dat ze binnenkort naar Duitsland willen vertrekken om verder te studeren in de electrotechniek en te gaan werken. Hier is geen werk zeiden ze. Nou, dat moet wel lukken in Duitsland of Nederland, want daar is juist een gebrek aan vakmensen. Onderweg ontmoet ik nog een aantal mensen die zelfgemaakte waren en wijn aanbieden. Wat opvalt is hoe hartelijk iedereen is, maar daarover later meer. Inmiddels ben ik in Logrono, de hoofdstad van de Rioja aangekomen. Natuurlijk ga ik hier de wijn proberen om te zien of die net zo lekker is als thuis en verder is er vanavond weer voetbal!
Nu dat voetbal weer net goed is afgelopen is het ook weer tijd voor een hapje. Samen met Mike en Roelien loop ik de stad in en we eindigen in een straat met alleen maar tapasbars. We zoeken degene uit waar de meeste Spanjaarden zitten en schuiven aan. Echt heerlijke happen zoals kaascroquetten en gebakken inkvis. Daarbij kun je kiezen uit ongeveer twintig soorten Rioja. Spaanser kan bijna niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten