zaterdag 5 juli 2014

Burgos


De afgelopen twee dagen ben ik via San Juan de Ortega naar Burgos gelopen. Uit de zo ongeveer honderd pelgrims die zich op dit deel van de route ophouden is weer een subgroepje ontstaan dat elkaar opzoekt op de etappeplaatsen om samen te eten, te praten of wat te drinken. Het zijn allemaal mensen van in de twintig, dertig, zodat ik met mijn zestig jaar verreweg de oudste ben. Maar blijkbaar is dat geen probleem want ik heb met eigenlijk allemaal een goed contact. Een pappa is ook nodig dus :)
Gisteren ben ik met Didier een Belgische jongen een heel stuk opgelopen en we hebben een erg intensief gesprek over relaties en over alle uitdagingen die daaraan vastzitten. De route loopt grotendeels door het bos en over heuvels en was eigenlijk makkelijk om te lopen, mede doordat het pad zo goed aangelegd en breed is. We zijn al vrij vroeg in San Juan, wat niet meer is dan een kerk, een oud klooster en een paar huizen. Er ligt in de kerk een belangrijke heilige begraven waardoor het plaatsje toch bekend is. Het dorp zelf heeft maar achttien inwoners, waardoor de pelgrims verreweg in de meerderheid zijn. DIe verzamelen zich rond de bar/restaurant en de herberg die toevallig naast elkaar liggen. De hele club zit al weer snel te kletsen met een biertje erbij. Morgen in Burgos zullen verschillende mensen vertrekken of een dag langer blijven, zodat het groepje weer wat uit elkaar zal vallen, maar zo gaat dat.
De volgende morgen vertrek ik al heel vroeg uit San Juan, want ik wil vroeg in Burgos zijn om een aantal zaken te kunnen afhandelen, zoals de kapper en de was en daarom ga ik met muziek aan weer in de turbostand.  Het regent een beetje maar het is niet koud. De weg gaat eerst flink omhoog, maar daarna kom ik al snel in de voorsteden van Burgos. Wat een lelijkheid bij elkaar zeg. Een tien kilometer lange kaarsrechte weg met fabrieken en groothandels en allemaal even lelijk. Even doorbijten. De stad zelf maakt in eerste instantie ook geen verpletterende indruk; veel flats met een onbestemd karakter. Ik wou dat ik er was, want door de snelheid begin ik overal spierpijn te krijgen en ook mijn tenen protesteren weer. Via een poortje sta je plotseling in de oude binnenstad die helemaal omringd is door de nieuwe stad, zodat je niet goed ziet waar die begint. Burgos blijkt overigens een hele mooie stad te zijn, met veel pleinen en pleintjes met overal terrassen. Ik val met m'n neus in de boter, want er is dit weekend een of ander feest met veel muziek en tapastentjes op de pleinen. Nadat ik me heb geinstalleerd in het hotel ga ik de stad in. Inmiddels schijnt de zon weer volop. De kathedraal domineert het centrum. Het is dan ook geen kleine jongen. Een gigantische gotische kerk over meerdere etages. Binnen zijn naast de hoofdkerk wel zo ongeveer twintig kapellen met allemaal bijzondere kunstwerken. De kerk is helemaal gerestaureerd en ligt er prachtig bij. Zelden zo'n indrukwekkend bouwwerk gezien in Europa. Na zoveel religiositeit is het tijd voor aardsere zaken en ik val neer op een van de vele terrassen voor een pelgrimsmaal. Daarna een middagslaapje en vervolgens voetbalkijken met het pelgrimsclubje. Na de wedstrijd nog samen eten en dan moet ik naar bed want ik ben bekaf.
De volgende morgen lekker rustig opgestaan. Na het ontbijt de was weggebracht naar de wasserij, want er is hier geen wasserette en dan naar de kapper. Dat gaat allemaal goed en vervolgens de stad nog eens rustig bekijken. Zoals ik al zei een hele mooie stad met oneindig veel oude gebouwen en huizen en ook heel veel terrassen, die bijna allemaal vol zitten. Veel huizen hebben hier een serreachtige uitbouw overde hele hoogte van de gevelwat wel bijzonder is. Het is al weer vroeg druk en in de middag komen ook Mike en Roelien aan en drinken we samen een biertje en praten bij.
Daarna is het al weer bijna tijd voor de volgende wedstrijd, Belgie tegen Argentinie. Een mooie opwarmer voor Nederland - Costa Rica. 
Na de eerste wedstrijd en na wat troost geboden te hebben aan Didier die toch wel erg baalt van de uitschakeling van Belgie, ga ik met Mike en Roelien tapas eten in een van de tapas restaurants. Daarna weer voetbal en na het bloedstollende slot lopen we met zijn allen terug naar onze hotels die toevallig vlak bij elkaar liggen. Hoewel het al half twee 's nachts is zijn de straten nog stampvol want het feest in de stad is nog in volle gang. Onder mijn hotelraam staat het zwart van de mensen die nog het nodige geluid maken, maar omdat ik doodmoe ben val ik toch snel in slaap









Geen opmerkingen:

Een reactie posten