Rein loopt naar Santiago: Santo Domingo en Belorado

Inmiddels heb ik Navarra en de Rioja al weer verlaten en ben Castila en Leon binnengelopen. Gisteren een kleine etappe naar Santo Domingo. Een belangrijke pelgrimsplaats aan de route. Ik overnacht er in een hostal die door de nonnen wordt geexploiteerd. Een oud klooster, maar wel helemaal gerenoveerd waar het prima in orde is met mooie en nette voorzieningen voor weinig geld. Het is een mooie stad met veel bezienswaardigheden. Wel jammer is, dat je voor de kathedraal vier euro moet betalen en dat je er pas binnen kunt als en betaald hebt en door een grote souvenirwinkel met allerlei heiligen, kruisjes en beelden bent gelopen. Een soort katholieke Ikea waar je ook eerst overal langs moet om bij de kassa te komen. Daar heb ik dus vreselijk de pest aan en volgens mij is het ook geheel in strijd met wat er in de Bijbel staat (Joeg Jezus niet eigenhandig de handelaars en geldwisselaars de tempel uit?). Nou ben ik gelukkig niet de Here Jezus, maar ik kreeg wel zin om in een beweging zo'n plank met nep Maria's leeg te vegen. Me keurig ingehouden en de kerk wel bekeken die overigens mooi gerestaureerd was. Daarna lekker op een pleintje laat geluncht en vervolgens voetbal kijken met de Zwitserse jongens, Robin en Jean. Dat liep helaas verkeerd af voor hen zodat we even in de opvang moesten en daarna de zaak hebben afgeblust met pizza's en Rioja.
Vanmorgen miezerde het een beetje, zodat er voor het eerst een jasje aan moet. Al na een half uur loop ik twee andere pelgrims in de rug die ik nog niet eerder had gezien. Het blijken een Amerikaan en een Zuid Afrikaan te zijn. Jean Marc, de Amerikaan doet een project over de camino voor de universiteit waar hij werkt in Missisipi. Hij interviewt mensen over hun redenen om de camino te lopen en daar maakt hij dan later een foto/video tentoonstelling over. Klinkt leuk en ik laat me bij de volgende koffiestop graag door hem interviewen. De Zuid Afrikaan die ook al Jean (Michel) heet heeft hele interessante verhalen over het leven in Zuid Afrika voor en na de Apartheid. Ik hoor dingen die ik helemaal niet wist, zoals het feit dat de Engelse blanke bevolking systematisch werd gediscrimineerd door de blanke Afrikaanders die via politiek en leger de touwtjes in handen hadden. Daarnaast werden kinderen vanaf hun tiende al gevolgd en geindoctrineerd in het Apartheidssysteem via het onderwijs en speciale trainingen. Ook heeft hij in de laatste jaren heel veel geweld en narigheid meegemaakt. Verschillende vrienden van hem zijn door gangs vermoord en zijn vader is drie keer neergeschoten. Inmiddels wonen ze niet meer in Johannesburg maar in een rustiger streek.
Al pratend leggen we de oersaaie etappe af. Die loopt grotendeels over een ventweg langs de autosnelweg tussen eindeloze korenvelden door. Voeg daarbij de miezer regen en je hebt het plaatje wel zo ongeveer. Gelukkig bereiken we al rond de middag Belarado; alweer een mooi middeleeuws plaatsje met leuke straatjes en pleinen. Mijn hostal heeft zowaar een bad waar ik eerst maar eens uitgebreid induik voordat ik de stad in ga. Daar kom ik meteen weer een van de Zwitserse jongens tegen en ook Jean weer die in een hostal van de kerk onderdak hebben gevonden. Op het dak van de hostal zitten drie enorme ooievaarsnesten die alledrie in gebruik zijn, wat wel een mooi gezicht is. Voor ik naar mijn hostal terug ga doe ik nog wat boodschappen en drink nog een (Rioja)wijntje op een terras