Vastgelopen

In de dagen na Roquefort  zak ik langzaam verder af na het zuiden. Eerst naar Mont de de Marsan en daarna via Hagetmau naar Orthez. Zo kom je steeds meer richting Baskenland en Spanje. Het zijn niet echt opwindende dagen, behalve dat ik een keer totaal de weg kwijt raak en door een moeras moet dwalen. De dag was nog zo goed begonnen met prachtig weer en een vlotte start. Op de kaart had ik een afsnijder gezien door het bos waar een goed pad moest lopen. Inderdaad vond ik het pad en ging welgemoed verder; bij een kruising hield het pad echter zo ongeveer op en moest ik me een weg banen door de varens en bramenstruiken. Toen ik eenmaal in de gaten kreeg dat dit tot niks zou leiden was er eigenlijk al geen weg meer terug. Op een gegeven moment waadde ik door metershoge varens en struiken op zoek naar waar toch echt een pad moest zijn volgens de GPS. Tot overmaat van ramp werd het ook nog drassig zodat ik ook nog natte voeten kreeg. Al met al nogal een moeilijke situatie. Toen ik eenmaal bedacht had hoe ik hier uit zo geraken liep ik dood op een brede sloot. Dan maar de andere kant op; weer een sloot! Een derde poging: weer een sloot. Het leek wel of ik ingesloten zat. Wat te doen? Als ik er niet langs kan, moet ik er overheen. Makkelijker gezegd dan gedaan. Uiteindelijk een paar takken bij elkaar gezocht en die eroverheen gelegd en voorzichtig naar de overkant op een ondiep punt. Nu kon ik tenminste weer vooruit. Ik had nog geen honderd meter gelopen of ik kwam bij een dam over dezelfde sloot. Alle moeite had ik me dus kunnen besparen.
Inmiddels was ik ook al een keer uitgegleden dus zat ik ook onder de modder. Kortom niet voor herhaling vatbaar. Toen ik me eenmaal weer gered had en onder de schrammen en bulten bij mijn hotel aankwam, zag ik echt niet uit. Na een goede douche was ik nog steeds gehavend, maar wel schoon. Toen ik het verhaal later aan Henk, Mike en Roelien vertelde, waren ze toch niet echt blij en ik moest beloven me voortaan gewoon aan de route te houden. Braaf als ik ben heb ik dat natuurlijk meteen gedaan