Onze eerste wandeling samen gaat heel gemakkelijk. Gerd is goed ingelopen en pakt het direct goed op. De route is eerst heuvelachtig en daarna wordt het landschap allengs opener en worden de Pyreneeen steeds dominanter zichtbaar.
Na een laatste steile klim komt St Jean Pied de Port in zicht. Weer een mijlpaal bereikt. St Jean is het einde van de Franse Jacobsroutes en vandaar uit ga je de Pyreneeen over. Het stadje zelf ligt niet erg hoog, maar direct erna beginnen de bergen. Naast honderden pelgrims is de stad ook een toeristenattractie vanwege de oude binnenstad en burcht en de mooie ligging. Als we de stad binnenlopen kun je direct zien dat het bijzonder is. Veel bloemen en leuke oude huizen en de hele middenstand is vooral gericht op pelgrims. Er is een groot pelgrimsbureau waar zes mensen continu informatie geven aan pelgrims die aankomen over de klim over de Pyreneeen en wat daarna komt. Het is er gezellig druk en wij krijgen keurig Nederlandse informatiefolders uitgereikt. Die vergeten we overigens de volgende dag ook weer mee te nemen uit ons hotel zodat het lekker opschiet. Gerd en ik hebben tevoren een kamer geboekt in een gite. Het blijkt een mooie gite te zijn met goede voorzieningen en een hartelijke gastvrouw. Henk zit daar ook en Gerd maakt al snel kennis en het blijkt goed te klikken. Mike en Roelien zitten bij de buren zodat al snel het hele cluppie samen op het terras aan het bier zit en er wordt ook samen gegeten. Daarna gaat iedereen snel naar bed omdat morgen de zwaarste etappe wacht tot nu toe met een klim van 1250 meter met direct daarna een zware afdaling naar Roncevalles
Geen opmerkingen:
Een reactie posten