Greta

De pelgrimsherberg in La Ferme wordt geleid door Greta, een Belgische vrouw van in de vijftig. Echt een prachtmens. Vrolijk en behulpzaam en helemaal bij de tijd. Met een enorme vrolijkheid en energie doet ze alles wat gedaan moet worden. Mensen ontvangen, uitleg geven, plekken verdelen, koken en administratie. Greta is zelf ook pelgrim geweest. Dat is een voorwaarde om als gastheer in een huis van het genootschap te mogen optreden. Ze is hier voor een maand en gaat dan weer naar huis. Een slimme manier om een herberg te runnen lijkt me. Onder het werk praat Greta hartelijk mee en het valt me op hoe authentiek en rustig ze haar werk doet, terwijl ze ook nog onophoudelijk met ons praat. De herberg is vandaag overvol want er heeft zich ook nog iemand gemeld, die niet had gereserveerd. Maar zoals Greta terecht zegt, die kun je toch niet laten staan; dus ook daar wordt op zolder een oplossing voor gevonden.
Aan tafel is het een gezellige boel. Naast Mike en Roelien zijn er ook twee Franse pelgrims aangeschoven en inmiddels is ook Henk gearriveerd. Greta heeft heerlijk gekookt en we krijgen zowaar ook nog kaas en een nagerecht. Vervolgens komt er een man langs die ons de abdij wil laten zien en zo lopen we door het avondlicht naar de prachtige oude abdijkerk. Zoals gewoonlijk is hier ook weer behoorlijk wat afgevochten en is de kerk al een aantal keren verwoest. Nu is de abdij zelf inmiddels in gebruik als gemeentehuis en van binnen mooi gerestaureerd. De kerk heeft een prachtige akoestiek die natuurlijk moet worden uitgeprobeerd.
De volgende morgen staat Greta al weer in ochtenjas gereed voor het ontbijt en heeft voor ons allemaal weer een vriendelijk woord of goede raad. Heel bijzonder om zo'n lieve betrokken vrouw te ontmoeten. Ze is zo helemaal zichzelf en op haar plaats hier en het geeft me enorm veel energie haar hier bezig te zien

Mike en Roelien komen aan in La Ferme; warm!

Abdij

Aan tafel bij Greta