Nu ik echt midden in Frankrijk zit en ik het eerste deel in dit land er zo ongeveer op heb zitten, vind ik het tijd om wat indrukken te geven over wat me opvalt tot nu toe. Mijn ervaringen gaan vooral over het platteland, want echt grote steden heb ik tot nu toe niet bezocht. Helaas is het hier niet allemaal goud wat er blinkt hier, en heb ik een niet al te positief verhaal, maar wellicht kom ik later nog tot andere inzichten en doe ik weer andere ervaringen op. Maar ik wil positief beginnen. Als je het land wat 'impressionistisch' bekijkt kun je niet anders zeggen, dan dat het een prachtig land is. Heel groen en gevarieerd. Mooie loofbossen worden afgewisseld door prachtige korenvelden en wijngaarden. Heuvels, bergen en beekjes het is er allemaal. En de dorpen en stadjes zijn ook prachtig en veelal nog helemaal in oorspronkelijke staat. Omdat het echte leven meer is dan een schilderij ga je als je hier langer rondloopt en beter kijkt toch bepaalde zaken in het oog springen.
Een van de belangrijkste dingen die echt opvallen is dat het platteland van Frankrijk zo leeg en doods is. Dat geldt zeker voor het Noordoosten maar ook wel voor midden Frankrijk. Als je door de dorpen loopt kom je bijna niemand tegen. Zeker vijftig tot zestig procent van de huizen staan leeg en/of te koop. Heel onwerkelijk allemaal. Je loopt op klaarlichte dag door een dorp en er is niemand behalve een paar blaffende honden. Als je al iemand ziet is het bijna altijd een ouder iemand. Jongeren zijn een zeldzaamheid op het Franse platteland. Met de mensen, zijn ook alle voorzieningen bijna verdwenen. In heel veel dorpen is niets meer. Soms is er nog een bakker, maar ook die is op veel plaatsen al opgedoekt. Dat komt volgens mij niet alleen door de ontvolking van het platteland maar ook doordat in Frankrijk hele grote supermarkten en winkels ruim baan lijken te krijgen. Kleine zelfstandigen hebben zo nog minder kans om te overleven.
Verder valt ook op, dat de huizen dikwijls slecht worden onderhouden. Veel zichtbaar achterstallig onderhoud en verval helaas. Nu helpt de Franse cultuur of mentaliteit ook niet echt. Want oh oh, de Franse zijn echt enorme rommelaars vanuit onze optiek bezien. Niets is normaal of netjes aangelegd, afgewerkt of onderhouden. Bijna overal waar je komt lopen de leidingen kris kras door kamers en zitten stopcontacten op onmogelijke plaatsen, zoals direct naast de douchebak, als ze er al zijn. Als je niet een heel romantische blik hebt, is het gewoon een rommeltje. Bijna alles is in meer of mindere mate kapot, incompleet, verveloos, ouderwets of klungelig gemaakt. Dat klinkt misschien hard, maar het is echt wat je hier voortdurend ziet en meemaakt. Het begrip 'Met de Franse slag' heeft voor mij ineens weer een geheel actuele werkelijkheidswaarde gekregen! Nu is het denk ik wel zo, dat de crisis hier veel harder toegeslagen heeft, dan bij ons. want de werkloosheid op het platteland is erg hoog en de crisis is dus ook veel meer zichtbaar dan bij ons.
Fransen hechten naar mijn idee veel minder aan inrichting en uitstraling dan wij. De meeste interieurs die ik zie en ik heb er inmiddels heel wat gezien, zijn perfecte plaatjes van de eerste Ikea catalogus uit de jaren 70 of zo. Als je hier met de mensen over het leven hier spreekt krijg je veelal nogal negatieve verhalen te horen over hoge belastingen en een totaal inflexibele arbeidsmarkt met veel rechten en weinig plichten en het falen van de politiek. De normeringen die vanuit Europa komen, maken dat er bijvoorbeeld aan ondernemingen zoals hotels en restaurants normen worden gesteld die voor ondernemers in dit land niet meer te betalen zijn, vanwege de hoge arbeidskosten, waardoor een zekere verloedering optreedt
Franse dorpen en steden hebben overigens vier vaste ingredienten. De Mairie (gemeentehuis), de school (l'Ecole), het monument voor de gevallenen en een kerk. Geen dorp in Frankrijk zonder deze vier. Meestal ook nog wel uitgedost met de Franse driekleur. Rond deze elementen bevinden zich ook altijd de voorzieningen voor zover aanwezig. Dus als er een Bar/Tabac is of een Boulangerie is die altijd dicht bij de kerk en het oorlogsmonument. Dat laatste is overigens altijd een monument voor de gevallenen uit Wereldoorlog I; soms op de zijkant of achterkant aangevuld met de slachtoffers van WO II.
Fransen gedragen zich over het algemeen veel correcter dan Nederlanders naar mijn mening. Je wordt altijd netjes geholpen en te woord gestaan. Als ik langs een weg loop gaan verreweg de meeste automobilisten keurig voor me opzij, zelfs met het aangeven van richting. Kom daar bij ons eens om. Nou is correctheid wel iets anders dan vriendelijkheid overigens. Hoewel ik al heel veel aardige en vriendelijke mensen ben tegen gekomen is vriendelijkheid nu niet het eerste wat me te binnen schiet als ik aan Fransen denk. Mijn voorlopige analyse is, dat Fransen heel erg zaak en taakgericht zijn en niet klantgericht. Men moet iets doen, zoals bijvoorbeeld een maaltijd serveren. Dat gebeurt correct en efficient, maar dat er een klant tegenover hen zit, die misschien wat anders of meer wil is hier geen vanzelfsprekendheid. Zo zijn bijna alle winkels en restaurants vaak meerdere dagen in de week gesloten en in elk geval ook tussen de middag. Op maandag is het soms ingewikkeld om een maaltijd te krijgen, omdat in de kleinere dorpen dan vaak alles dicht is. Dat brengt me op een ander puntje.
Het is geen echt gezellig land. Het leven lijkt zich binnen af te spelen; er zijn bijna geen terrasjes en de inrichting van de meeste restaurants, bars en winkels is shabby en gedateerd. Hoewel het tot nu toe veel mooi weer is, zijn de terrassen leeg en kom je bijna geen fietsers of wandelaars tegen in de prachtige natuur hier.
Hard werken is lijkt hier overigens geen usance, voor mensen in loondienst. Je ziet hier weinig mensen echt bikkelen of de handen uit de mouwen steken, behalve ondernemers dan, want die moeten heel hard werken om het hoofd boven water te houden.
Als ik het nou moet samenvatten, is het naar mijn idee een ouderwets land, dat moeite heeft om de stap naar een moderne maatschappij te maken en bezig is op een vreselijke manier de boot te missen. Dat vind ik best verontrustend, want tot nu toe had ik eigenlijk altijd het idee dat Frankrijk tot de economische kern van Europa behoorde, maar als je hier langer rondkijkt is het eerder een enorm risico voor Europa, zeker als je het opkomend nationalisme ziet. Het is in vergelijking met bijvoorbeeld het platteland van Nederland echt arm(er) en het leven lijkt voor de mensen hier gecompliceerder en bepaald niet altijd vrolijk. Anders gezegd, wij zijn gewoon rijk en verwend in vergelijking met wat je hier ziet en meemaakt. En ja tot slot, ik ben geen echte romanticus maar meer een pragmatische observator
Geen opmerkingen:
Een reactie posten