woensdag 28 mei 2014

Door het dal van de Creuse; dag 49 en 50






Lac de Crozant

,s morgens vroeg langs de beek



selfie bij een wasplaats

Erik bij de bakker

De wandeling vandaag was een van de mooiste tot nu toe. Vanuit Argenton loop je de stad uit langs de Creuse en vandaar door het dal. Soms ga je hoog over de heuvels van het dal en soms ook direct langs de rivier. Een prachtig gebied met veel afwisseling. Soms een stuk door het bos of hoog over de heuvels en dan weer direct langs de rivier. Wat wel weer even wennen is, zijn de heuvels want er moet weer geklommen worden. Vooral bij de stuwdam gaat het stijl omhoog door het bos over een nat paadje met veel wortels en glibberige stenen. Opletten dus, maar wel leuk om te doen. Het weer zit ook weer erg mee, want hoewel er wel wolken zijn, schijnt de meeste tijd de zon. Na een paar uur kom ik door het dorp Gargilesse; hier woonde de schrijfster Georges Sand in de de vorige eeuw en het is echt een prachtig dorp hoog in een kloof. Helaas lijken alle cafe's dicht, dus ik ga maar op een muurtje aan de beek wat zitten eten. Daarna verder omhoog richting mijn doel voor vandaag Crozant. Dat ligt aan een meer dat omringd wordt door hoge rotsen. Mijn hotelletje ligt nog voor het eigenlijke dorp bij de ruines van het kasteel. Er hoort ook een groot restaurant bij, dat op de rand van de kloof staat en direct uitzicht heeft op het meer. Omdat ik redelijk vroeg aangekomen ben, heb ik tijd genoeg om het dorp in te gaan om wat te gaan drinken. Dat valt weer niet mee, omdat er geen bar (meer) is in het dorp zelf. Daarvoor moet je weer afdalen naar het meer, waar een hotel moet zijn met een bar restaurant. Dat doe ik dan maar en inderdaad zie ik een mooi hotel/restaurant als ik bij het meer aankom. Als ik het terras oploop wordt ik door de eigenaar begroet, die daar aan een tafeltje zit. Als ik mijn bestelling doorgeef, antwoordt hij direct in het Nederlands. Als ik vraag hoe hij mij als Nederlander heeft herkend zegt hij dat mijn accent voor hem onmiskenbaar Nederlands is. Weer een illusie minder dus. Hijzelf blijkt een Fries te zijn die hier al weer een aantal jaren woont en dit hotel/restaurant heeft, compleet met rondvaarten over het meer en kanoverhuur. Het klikt goed en we zijn al snel in een echt gesprek. Het is best een zware tijd op dit moment, omdat de economische crisis hier nog steeds hard toeslaat en hem als ondernemer dwingt goed na te denken over wat hij wel doet en wat niet, en welke investeringen hij wil en kan doen. Wat verder opvalt, is hoe keurig de zaak eruit ziet wat voor Frankrijk bijna ongewoon is. We praten veel over Europa, de verkiezingen en wat er in dit deel van Frankrijk allemaal speelt. Niet om echt vrolijk van te worden op dit moment, maar wel heel leerzaam. Even later verschijnen er nog twee Nederlandse pelgrims, Roelien en Mike, die ik al eerder heb gezien in de buurt van Issoudun. Ook zij zijn al snel volop in gesprek en we hebben samen een gezellig uurtje. Omdat ik heb afgesproken, om in mijn eigen hotel te gaan eten, neem ik daarna toch afscheid en ga terug naar mijn hotel, waar ik overigens ook prima te eten krijg. De volgende morgen ga ik na het ontbijt weer vroeg op weg richting La Souterraine waar ik Erik vanavond zal ontmoeten. Erik is mijn vriend, ex collega en wandelmaatje met wie ik al honderden kilometers samen heb gelopen. We deden o.a. samen het Pieterpad en Marskramerpad en nog onlangs ook het Westerborkpad. Ik kijk er enorm naar uit om hem weer te zien hier en om samen een paar dagen hier te gaan lopen. Ook deze wandeling vandaag is weer heel bijzonder. Direct langs een beek door het bos in de zon langzaam omhoog het dal van de Creuse uit. Dit is echt een heel bijzonder stukje Frankrijk. Doodstil, maar heel groen en bijzonder. Het schiet overigens goed op en rond half twee ben ik al in La Souterraine. Het hotel voor vandaag ligt midden in de stad en is erg prettig en ruim. Erik verschijnt precies om zes uur zoals afgesproken. Nadat ook hij hij zich heeft geinstalleerd gaan we wat drinken en daarna eten. Heel fijn om even weer met iemand samen te zijn die je zo goed kent en weer foute grappen te kunnen maken. Met de nodige wijn achter de kiezen gaan we toch nog redelijk op tijd slapen, want morgen moeten we toch weer een behoorlijk aantal kilometers afleggen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten