De wandeling naar Baugis is lang en tamelijk saai. Veel asfalt en af en toe een mooi stukje door het bos. Halverwege kom ik twee dames uit Drenthe tegen die ook daarheen op weg zijn. Ze lopen heel hard; zo hard dat ik ze niet kan bijhouden en dat is me nog nooit gebeurd. In Baugis moet ik me melden bij de dame die de pelgrimsherberg beheert, want er is daar geen plaats meer voor me, maar ze zou wel iets regelen. Als ik op het afgesproken adres aanbel staat er, zoals gewoonlijk, een wat oudere dame op me te wachten. Het is de bedoeling dat we zo dadelijk met zijn drieen met haar auto naar het volgende dorp gaan, waar ook een gemeentelijke herberg is, waar wel plaats is. Maar eerst krijg ik wat te drinken en al snel raken we leuk in gesprek. Het advies is om eerst boodschappen te doen in dit dorp, want daar waar we heen gaan is niks. Onderweg naar de winkel kom ik de Drentse dames weer tegen en ook zij gaan boodschappen doen. Weer terug bij de mevrouw van de herberg kom ik erachter dat de overnachtingsplek zes kilometer verder aan de Jakobsweg ligt, maar dat we morgen niet hier naartoe terug worden gebracht. Dat betekent, dat ik straks zes kilometer niet gelopen heb, maar met de auto heb afgelegd. Dat kan natuurlijk niet, want er wordt niet gesmokkeld!
De oplossing is dat de dames, die wel met de auto gaan, mijn bagage meenemen naar het volgende dorp en dat ik ga lopen. Dat komt wel goed uit, want zonder bepakking lopen is heerlijk en bovendien hoef ik dan morgen minder ver en ben ik dan waarschijnlijk vroeg in Bourges. Bij het weggaan vraagt een van de Drentse dames of ik een goede regenjas bij me heb. Ik kijk omhoog en zie een hele zwarte lucht. Snel mijn regenjas meegepakt en wegwezen. Misschien haal ik het nog voor de bui. Gelukkig is het een rechte weg zodat ik snel kan lopen. Binnen het uur ben ik in Villabon waar de herberg is. Net als ik daar binnenstap begint het te hozen. Een narrow escape dus. De eersten die ik zie zijn het Franse echtpaar dat ik gisteren al tegenkwam. Met hen deel ik vannacht een kamer. Ze gaan heel vroeg slapen, zodat ik me stil moet houden en uit arren moede maar een boek ga lezen op mijn iPad om kwart over acht in een donkere kamer.
De volgende morgen is iedereen heel vroeg wakker en om half acht ben ik al weer op pad. Het is gelukkig weer droog maar wel heel erg grijs. Weer veel asfalt en een oersaai landschap. Ik maak een koffiestop in een dorp waar om tien uur 's morgens door een paar lokalo's al flink wijn wordt gedronken. Maakt mij niet uit. Ik drink mijn koffie, met mijn bij de bakker gekochte eclair. Alleen wil de gigantische herder van de bareigenaar ook wel een stukje. Om ongelukken te voorkomen geef ik hem maar het laatste hapje. Het lukt om voor half twee in Bourges te zijn. Dat is fijn want het moet een mooie stad zijn, waar ik al over gelezen heb en waar ik graag een beetje wil rondkijken. Voor de gelegenheid heb ik een goed hotel geboekt op de gratis punten die we nog hadden gespaard van vorige reizen. Het is inderdaad een mooi hotel en het is echt fijn om even luxe te kunnen slapen.
Het is nog zonnig, maar zwoel als ik de stad in loop. Het is inderdaad een hele mooie stad, met een enorme en heel bijzondere kathedraal met prachtige glas in lood ramen en een fraaie tuin ernaast. Omdat het interieur van de kerk verder sober is vallen de architectuur en de mooie ramen des te meer op. Ook de rest van de stad is boeiend. Veel vakwerkhuizen in de kleine straten en stegen, die veel beter onderhouden zijn dan in Troyes. Blijkbaar is er meer geld hier. Net als ik op een terras neerstrijk, begint het te spetteren. Binnen no time barst er een onweersbui los. Gelukkig zit ik onder een grote parasol, zodat ik redelijk droog blijf. Omdat het niet echt droog meer wordt ga ik maar terug naar het hotel. Vier uur later onweert het nog steeds en komt de regen met bakken uit de hemel. Later lees ik in de krant dat iets zuidelijker enorme schade is door het noodweer en dat een aantal mensen is omgekomen. Dan zit ik inmiddels lekker te eten. De was is ook weer gedaan, zodat ik tevreden en voldaan mijn nest in duik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten