Vandaag is het dan eindelijk zover. Ik ga op weg naar Santiago. Het voelt heel onwezenlijk dat ik nu echt ga; je bent zo lang bezig me de voorbereiding en opeens is het dan zover. De laatste dagen ben ik nog heel druk geweest met de vereniging. Voor mijn vertrek moest er nog van alles geregeld worden zoals het benoemen van een vervanger en ook is er nog een flink conflict met een van de grote verzekeraars. Vannacht toch goed geslapen en alles is ingepakt en gereed voor vertrek. We staan op de gewone tijd op en Jack zal me voor hij naar zijn werk vertrekt afzetten bij de Jacobi kerk. Die heb ik als startpunt gekozen om zo van Jacobus kerk naar Jacobus kathedraal te kunnen lopen. Het is even zoeken naar een parkeerplek maar om half acht staan we samen geheel alleen bij de kerk in de zon. Het is prachtig wandelweer. Heel zonnig en veel te warm voor de tijd van het jaar. We nemen een paar foto's en ontdekken een gedenksteen gewijd aan Sint Jacob. Gelukkig zijn we hier met zijn we hier met zijn tweeen in het vroege ochtend zonnetje. Er hangt daardoor een serene sfeer. Ik wil absoluut geen comite van uitgeleide bij mijn vertrek want dan wordt het allemaal veel te beladen. Daar heb ik nogal actief op gestuurd en alle suggesties in die richting vriendelijk terzijde geschoven. Dan een snelle kus en Jack is vertrokken. Daar sta je dan; maar op die manier kom je nooit ergens. Dus de gps ingesteld en op weg!
Grappig genoeg voert de route vlak langs ons huis over het Janskerkhof naar de Dom en dan langs de Oude Gracht naar de Twijnstraat. Je gaat de stad anders bekijken als je hier zo wandelt.Het is een prachtige morgen en dus heb ik meteen foto's genomen. Geen idee waarom ik dat nooit eerder deed. Het voelt allemaal heel onwerkelijk nog om hier zo te lopen en te weten dat je nog ongeveer 2500 km te gaan hebt. Vanaf het Ledig erf voert de route gaat langs de Vaartse Rijn over de Jutfase weg de stad uit.
En dan, volstrekt onverwachts, de eerste ontmoeting. Bij de Vaartse Rijn wordt een nieuw station aangelegd en er zijn bouwvakkers aan het werk bij het nieuwe viaduct. Wanneer een van hen me ziet aankomen spreekt hij me aan en vraagt waar ik heenga. Als ik hem zeg dat ik te voet naar Spanje op weg ben weet ik dat dat nogal raar klinkt en dat zo voelt het voor mij ook. Twintig minuten op weg. De man kan het zich ook niet voorstellen, omdat het zo ver is en ik pas net weg ben. We praten nog wat over de tocht en over wat het betekent en bij het afscheid zegt hij dat hij de komende tijd aan me zal denken. Hierdoor ben ik wat verbouwereerd omdat ik dit soort aandacht helemaal niet heb verwacht. Ik weet dan nog niet dat dit nog veel vaker gaat gebeuren en dat mensen je vaak spontaan aanspreken.
Ik loop stevig door en al gauw ben ik in Nieuwegein. Langs het nieuwe centrum en het ziekenhuis en dan verder naar het centrum van Vreeswijk en Vianen. Allebei hele mooie plaatsjes die ik zo nog niet kende. Dan weer door de stadsjungle van snelwegen en industrieterreinen tot aan het Merwedekanaal. Hier volg ik het jaagpad. Het lijkt en is eindeloos lang en ook redelijk saai. Links het kanaal en rechts weilanden. Zo loop ik een aantal uren zingend langs het kanaal, waar af en toe een schip langskomt. Inmiddels begin ik mijn benen aardig te voelen en ook mijn voeten. Nieuwe schoenen hè; valt niet helemaal mee. Ben heel blij als Meerkerk in zicht komt; het einddoel van dag een. Ik bel met Jack, want die komt me daar weer ophalen. Vanavond en morgen slaap ik nog thuis, want vanavond moeten we nog naar een benefiet gala voor darmkanker in de Arena. Daar kon ik echt niet onderuit. Ben heel blij als Jack verschijnt want ik ben weliswaar moe en voldaan, maar ook behoorlijk kapot. Dag één zit er op
Geen opmerkingen:
Een reactie posten